Eskiden ne de canlýydý bu sokak
köþe baþýnda ki çeþmeden gürül gürül su akardý
keþke yýllar içinde kurumasaydý...
Otelci Hacý Amca
bakkal Ýbrahim Efendi
seyyar kadayýfçý Yusuf Usta
hep deðer kattýnýz
bu gariban bu yetim sokaklara...
Öðrenciler daðýldý mý yandaki okuldan
ortada bir þenlik bir bayram havasý
ah bir de sigara içmese zibidiler
müdürleri de çok iyi bir adam ha
kulak bile çekmez sadece gözlerini karartýr...
Her ezanda irkilir
benim ile beraber tüm esnaflar
kimisi duyar silkinir
kimisine hava cýva
olsun yine de ellerini açýp dua eder
peþine de Aziz Allah Celleþaniyi ekler...
Kimler gelip de geçmedi ki
sokaklar bizim, insanlar bizim
bütünleþmiþiz hem insanlarla hem de sokaklarla
ulan zibidi Ali sen ne zaman büyüdün de evlendin
unutma bizlere ara sýra da olsa uðra...
Akþam oldu yine
güneþ ufukta kayboluyor
baþka coðrafyalara mýzraklarýný saplamak için
kediler köpekler buranýn bekçileri
sabaha kadar beklerler
çorbayý içip de tekkeyi bekleyenler gibi...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.