hüzün- devran yılmaz

sararmýþ yapraklar

intihara kalkýþmasýndan mýdýr?

yoksa zamanýn

akýl almaz tezatlýðýndan mý?

bir hüzün kapladý bugün yüreðimi…

körelmiþ bir býçak gibi

saplandý yüreðime.

kimse görmedi…

kimse duymak istemedi…

oysaki herkes oradaydýlar.

el elle tutuþanlar

açlýktan aðzý kokanlar

þairler ve yalnýzlar

…

karsý kaldýrým da yürüyen fahiþeler

ama kimse görmedi.

rüzgâr ýslýk çaldý

ama kimse duymadý.

farklý siluetlerin,

ayný kalýptan dökme kalýplarý

doldurdular kaldýrýmlarý.

karþý kaldýrýmda yükseldi

keman sessi

esrik adýmlarla

boþalttým ceplerimde ki

parayý

þaþýrdýlar.

ruhumu orada býraktýðýmý anlamadýlar.

acýnýn silueti

karýþýrken gecenin rengine

bir hüzün kapladý bugün yüreðimi…

þarabý güzelleþtiren zaman

ayrýlýðýn ritmik yalnýzlýðýnda

taþýrken acýyý…

bir hüzün kapladý bugün yüreðimi…


Devran Yýlmaz
Sosyal Medyada Paylaşın: