CAN VERMEZ MİYİM?

Senin için kurdum, gönlümde bahçe.
Kurulmak isterim, gönülde köþk’e.
Garip gurbet engel, olmasa keþke.
Garipliðime bir, çare bulamadým.

Seherde açýlýr, yaþlý gözüm.
Andýkça adýný, yanýyor özüm.
Aylar yýllar geçti, gülmedi yüzüm.
Mutluluðu bende, tez bulamadým.

Garip gönlüm olmuþ, ocaðýnda kül.
Yýllardýr kapýnda, durdu garip kul.
Göreyim cemal’e, gidecek bir yol.
Kapýna gelecek, yüz bulamadým.

Bin türlü dert ile, herdem düçarým.
Vardým yâr tabibe, od alamadým.
Neyleyim cihaný, tat bulamadým.
Derdime derman, günü görmedim.

Bir gül bahçesine, uðradý yolum.
Gül ile söyleþtim, sönmedi harým.
Aþk’la gece gündüz, herdem yanarým.
Ah ben bir gülþene, gül olamadým.

Dostlarýmý buldum, aþk meclisinde.
Kimi dertli kimi, sevda iþinde.
Gönüller’i gezer, dostun peþinde.
Ehli kelam gibi,dost bulamadým.


Bu dünya hanýnda, bir yorganým yok.
Yarý gezerim aç,bazýsýnda tok.
Þükrederim halim, nicesinden pek.
Halini yâr bilen,bir er görmedim.

Bir sevda uðruna ,çöle yol aldým.
Ufuk’ta gördüðüm, serap’a vardým.
Rüyadan hay ile, sabah uyandým.
Ben rüyalarýma, göz bulamadým.

Dünya malý benzer, deniz suyuna.
Ýnsan oðlu dalmýþ, bunun yoluna.
Ýçtikçe yanýyor, kanmaz kuluna.
Dünya hiç’tir bakma, hiç bir yoruma.

Saray’da olsan da,þah yada kýral.
Unutma ölmeyen, bir tek kul mu var?
Dört kollu taksiye, binmeyen mi var?
Hak olan ölümü, tatmayan mý var?

Vakti seher yeli, getirdi kokun.
Neyleyim misk amber’i, gül senin farkýn.
Bu güle meftun, ruhum ki þaþkýn.
Bir kez bile koksam can vermezmiyim?

Dindari/Osman Dindar/Ýst.30.10.2016







Sosyal Medyada Paylaşın: