Bahçelinin sokaklarý,
Tanýr beni çoðu çocuklarý,
Çoðu çiçekleri, kuþlarý, aðaçlarý...
Bazý aðaçlarla,
Sohbetimiz bile oldu geçmiþte.
Evlerimiz çok güzeldi gençlikte...
Sonralarý;
Yýkýp, yýkýp üç dört katlý apartmanlar diktiler.
Fazlasýna izin yok, iyi ettiler.
Kedileri,sokak köpekleri bile,
Bazen tanýr bizleri,
Eskiden çok güzeldi evlerin bahçeleri...
Bahçelerde kiraz,kayýsý olurdu,
Çocuklar yorulurdu,
Onlarý aþýrmaktan.
Semtimizin eðitim sesi,
Bahçelievler Deneme Lisesi
Ben de bitirmiþim ki,
Hepimize gurur vesilesi...
Kimler geldi,
Kimler geçti semtimizden,
Halen semtimizde evleri,
Bazýlarý þimdi Türkiye’nin devleri...
En uzun sokaðýmýzdýr otuzbeþ,
Sonuna kadar gitsen yorulursun.
Geri gelirken beleþ.
Yedinci cadde, þimdilerde insan tarlasý,
Belkide biraz Türkiye’nin aynasý...
Çocuk bahçelerimiz,
En güzel yerlerimiz.
Gelin görün a dostlar,
Çok güzeldir semtimiz...
Not:Ankara ’’Bahçelievler’’
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.