Ýlkbahar, Son kozlarýmýzý da oynadýk bugün birbirimize.. Son balonlarýmýzý da saldýk gökyüzünün derin maviliklerine Balonlar, Mavi, kýrmýzý, turuncu.. Baharda topraða düþen cemreler gibi balon kokulu çocuklar, Kýrmýzý balonlar kadar temiz ve ölmeye hazýr.. Ölümsüzlük iksirini içtiðini sanýp, Öleceðini unutan kýrmýzý balonlarý olan insanlar, Ölmeyi isteyip de kendini öldüremeyen, Kýrmýzý balonlarý olmayan yüreði temiz insanlar... Ben bir balonum gökyüzünde, Beyaz, turuncu, sarý ne renk istersen, Gökyüzünün iðneli nidalarý tepemde Patlamaya hazýr balonlar... Ciðerleri nasýr tutmuþ bir kýrmýzý balona hasret insanlar..
Sosyal Medyada Paylaşın:
Yusuf KOÇ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.