SON KEZ GÜLDÜM
Kaybettim kendimi þaþtým yönümü
Melektim de tam bir þeytana döndüm
Hoyratça harcadým eþsiz dünümü
Kývýlcýmken dev bir aleve döndüm
Sonunda unuttum sahte yüzünü
Unuttum o yalan,kanlý sözünü
Takvimlerden çýkart benli gününü
Ben hiç görmediðim birini gördüm
Piþman da olma kahkahalarýna
Zaten özrün de yok yaptýklarýna
Yerime koyupta saptýklarýna
Üzülmem, ki zaten kýyamet ömrüm
Farkýn yok artýk sözler kifayetsiz
Ayrýlýk farklý bu kez , nedametsiz
Ölüm gelir belki baþa davetsiz
Seni bilinemez bir yere gömdüm
Ýstemem dönmeni var git yoluna
Taktýysan eðer birini koluna
Vah etmem sana yanýla yakýla
Sen bende çok defa zaten öldün
Hatýramýza bakýp son kez güldüm...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Hüseyin Talha BUDAK Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.