Tükenirken ömür denen hazine
Düþüverdik atamýzýn izine
Gülemeyen kem talihin yüzüne
Gülüp geçtik mütevekkil sabýrla...
Dünden güne ne kaldý ki yemedik
Yarýn için lâzým olur demedik
Eskiyeni eski ile yamadýk
Yeniliðe üstten baktýk kibirle…
Çalýþ dedi dîn-i mübîn týnmadýk
El koþarken biz uykuya kanmadýk
Gayri müslim kadý oldu yanmadýk
Koyun olduk en avamî tabirle…
Ýstikbalde huzur bulmak diledik
Diledik ya gayreti ters biledik
Tan vaktinde çisil çisil çiledik
Göz yaþýný sepeledik tebirle…
Mazimize nazar ettik övündük
Zaferlerle derecesiz sevindik
Yenildikçe þuursuzca dövündük
Buna þükür deyip geçtik cebirle…
Mefkûreci gençlik çýktý bir ara
Millet için yürekleri pür yara
Bir mevsimde tuttu þedîd bir sara
Kýþý erken gördük birkaç zýbýrla…
Zaman zaman biraz atak yapýnca
Bir köþede bir mendil yer kapýnca
Sarhoþ olduk baþarýya sapýnca
Geri döndük birkaç çýlgýn cabirle…
Akýl baþa ne gün gelir bilinmez
Bu ahvalle kem yazýlar silinmez
Çalýþmadan baþ kürsüye gelinmez
Hitam bulur ömrümüz bir kabirle…
-muhacir bozkurt-
Mustafa KÜTÜKCÜ
30.10.2016 – DENÝZLÝ.
tebir : Buðday elemek için aðaçtan yapýlmýþ büyük elek.
Zýbýr: Atýlgan, taþkýn, deliþmen.
Cabir: Zorlayan, cebreden.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.