Ýnsanýn içini eritip yok eden yumuþak bir melodi dolaþýyormuþ gibi etkileyen kýlýcýn parlayan ucu misali gözlerimi kamaþtýran bu güzel sesi sevdim her nasýlsa
lâkin söz soðudu kýþýn ayazý gelmeden sýrasýz gelip giden dalgalar ve yaralanan kayalar ister istemez tuhaf bir irkilme tarifi hiç de kolay olmayan bir sancý hafiften ýslatýr titreyen yüreðimi gizlice
aldanýþýmýn önüne geçemiyorum nedendir bilinmez her seferinde ayný kolaylýkla ayný hüzünle ýsýrýyorum dudaðýmýn kenarýný acýmýyor sanki bir kimliðimiz yok ne tuhaf
isterdim dört mevsim renkli çiçekler yaðdýrmak yeniden gülümsemeyi el sallamayý hatýrlatmak dolunay denize düþmüþ oynaþýr balýklar bu akþam uzaktaki martý çýðlýklarý benzeri bir çocuk gülümsemesi geride kalan.
M Güneþ Özkan – Ayvalýk -26 Ekim 2016
Sosyal Medyada Paylaşın:
no pasaran Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.