Sebepsizim ben Sebepsiz eserim bazen Sebepsiz aðlar sebepsiz gülerim Hatta sebepsiz sever,sebepsiz giderim Sorun galiba aklýmda Uçuþup duruyor Kalbimin üzerinden Bazen denizler içime akýyor Bazen çýkacak yer bulamýyor Sanýrým yokluðundan
Hep kekik kokulu saç tellerinden kopmaya baþlýyor kýyamet Derin uçlarýnda Arka arkaya açýlan kapýlar Ýndikçe yüreðe Dinlemekte kalbini Kapýsýndan geçerken Boþluðunda kaybolduðum Bir balýkçý lokantasý Dilsiz ruhumun her coðrafyasý Düþ sarayýnda gezinen Zamanýn aðýrlýðý Kristal iplerle sarkar Gider gelir göðün duvaðý
Sebepsizim ben Sebepsiz Burada denizin de,gökyüzünün de sonu yok Kelebek kuþlarý Hiç büyümeyen bir çocuk yüreðim Yüzünü görmediðim
Birden bastýrýr yaðmur, daðýlýrým Künyem sebepsiz Nereye kadar götürürse Eksik parçam Ardýna düþer hayallerim
Sürekli kendimi buluyor, kendimi kaybediyorum Sabah bile uyanmamýþ Ateþ almak üzere sebepsiz Neye yarar nabzýmýn atýþý Yaþamýyorsam Yazamýyorsam kendimi Ýyi geceler yaralarýma Sonunda anlaþýlmaz oldular Deniz yarýldý ikiye Ýki þafak binbir gece Çýlgýn atlar uçurumlardan Alýp baþýný gider Sebepsiz
Sevil Kutlu
Sosyal Medyada Paylaşın:
KATRE-İ SEVDA Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.