Þehrimin ýþýklarý birer birer söndü þimdi, Kuruldu köþeye tüm birikmiþler bölüyor sessizligi, Alýyor bizi düþtüðü yerden mekânýn bile belirsizliði içinde Sadece kalýyoruz bu demde kendimizle... Bir kez daha arala þimdi pencelerini aydýnlýk olsun
Bazýsý suya bazýsý sevgiye, gönüle hasret , Sevginin bütün renklerinin akisi vuruyor kýyýya Yinede yetmiyor denize ýþýðý belirsiz doluyor kasvet Karanlýkta kaybolan boþ uðultulari dinleyerek geçiyor Ve bir kez daha arala pencelerini aydýnlýk olsun.
Son mu gecenin gündüze ,baharin yaza döndüðü gibi Devrediyor bu alemde herþey yeksân oluyor þehrin kalbi Sensin o bütün bu ýþýksýzlýðýn içinde aydýnlýðýn gölgesi Þimdi bir kez daha arala pencelerini aydýnlýk olsun.
Sabahýn güneþine ,umudun þehrine aydýnlýk olsun...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Naifşair Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.