Bekleme... Umut etme demiþtim Hülyalara itibar etmemeni söylemiþtim Ýçinde bulunduðumuz þartlara alýþmaný bekledim Sen her zaman itiraz ettin, sabredip kanaat göstermedin Benim yapamayacaðým ve içinden çýkamayacaðým þartlara sürükledin Arzularýna kavuþtukça keyiflendin, þen þakrak biriydin, ne zaman darlýk baþlasa itham eden zafiyettin
Keþke... Bu kadar sevmeseydim Az da olsa endiþe etseydim Suallere kendime göre cevap vermeseydim Her bakýmdan seni yüceltmek için gayret etmeseydim Hakkýnda olumsuz düþünenlere karþý nezaket gösterseydim Seninde bir insan ve zafiyetleri bulunan can olarak kabul etseydim Bu kadar korkular ve endiþeler içinde sessizliðe çekilmeseydim, dinleseydim Hayata küstüren, umutlarý viran eyleyen, þevk ve muhabbetten geçiren vakti düþünseydim
Mustafa Cilasun
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mustafa Cilasun Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.