Kimselere...
Sensiz...
Geçen geceyi bana sorma
Dinmeyen hülyalarýn peþinden koþturma
Ruhum masumdur, umudum açýktýr nafile yere yorma
Benden sana yar olmaz, hevesin esiri olamaz, endiþeye kapýlma
Ýnsaným, adam olmaktýr muradým, varlýðýn ve hazzýn aracý olmam yanýlma
Kimselere...
Ýnanmazdým, ona inandýðým kadar
Kimselere sýðýnarak derdimi açamazdým
Ona kanmýþtým, avunmuþtum, ne derse yapmýþtým
Saklý düþlerimi, yýllara sari hasreti yaþayacaðýmý ummuþtum
Bilinçaltýmda her ne varsa bir kenara býrakýp onun düþlerine baðlanmýþtým
En ufak sýkýntýda, tartýþma ve yanlýþ anlaþýlma da uzaklaþýyor,
baþkalaþýyordun
Bir zaman sonra seni anlamakta zorlanýyordum, sessizliðe çekiliyor ve kimseye söyleyemiyordum
Ben idealim, mefkurem, atim için elimden gelen gayreti gösterirken, sen ukdeleþen arzularýnýn peþinden gidiyordun
Anladým ki ruhen ve kalben bitmiþti iliþkimiz, zorladýðýmýz ahdimiz, ruhsuz ve muhabbetsiz bedenlerimiz, üþüten hanemiz
Mustafa Cilasun
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mustafa Cilasun Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.