Mehmedim hani

Uðurlamýþtýk, bizim Mehmed’i.
Aldý eskiye götürdü beni.
Aþtý ummaný, geçti sahrayý,
Askerdi gitti, Mehmedle Ali!
Giden geldi de Mehmedim hani!

Yollar kapandý kar ile beyaz,
Gittin mi yavrum, mektubun tez yaz.
Hava soðuk, buz, acý bir ayaz.
Askerdi gitti, Mehmedle Ali!
Giden geldi de Mehmedim hani!

Sofraya koydum çatal kaþýðýn.
Belime taktým gayret kuþaðýn.
Aðlar gelinle, körpe uþaðýn,
Askerdi gitti, Mehmedle Ali!
Giden geldi de Mehmedim hani!

Göðsüne bastý yarin resmini.
Dað ile taþa yazdý ismini,
Daðlar yükseltti feryat sesini,
Askerdi gitti, Mehmedle Ali!
Giden geldi de Mehmedim hani!

Gemiyle tren, ordu seferdi.
Cepheden dönen teskere verdi.
Sahradan, çölden hasret giderdi.
Askerdi gitti, Mehmedle Ali!
Giden geldi de Mehmedim hani!

Bayrama az var umut baðlarým.
Koçum kurbandýr keser adarým!
Gelmez yollara, bakar aðlarým.
Askerdi gitti, Mehmedle Ali!
Giden geldi de Mehmedim hani!

Yaþar Kýlýç
Sosyal Medyada Paylaşın: