AH PATRON
zayýfýn sýrtýna basarsýn
zayý oldu dersin krpmasan bir gün
zaman geçmeden þiþmanlarsýn
zarureti olaný görmezsin.
ah patron
ay sonu mekana uðramazsýn
ah bu günde zayý oldu diye aðlarsýn
aþaðý sarkmýþ dudaðýn gülmezsin
arkandan söylerler duysanda güler geçersin.
ah patron
ahaliye övünürsün yüz çalýþaným var diye
akþam olunça yüz çevirir kaçarsýn.
ah patron
gecenin güllerine mangýrlarý yatýrýr sýn
gündüz iþe geç gelirsin
gün batmadan yine kaçarsýn
ah patron
sonra cumaya gelirsin
salavat belki bilmezsin
saðýna soluna selam verirsin
amin demeden kaçarsýn.
-aha patronu odasýnda yakaladým
-buyur evladým
-patron hastam var yüz kaymacýk lazým
- valahi billahi mangýr yok
oysa çekmece yarý açýk görünüyor paracýklar
ah patron
- gidiyorum bu diyardan hesabýmý ver patron
- evladým sen adresini ver ben hesabýný havale ederim.
verdim adresimi gittim diyarýma. üç yýl bekledim.
sonra bir ziyaret edeyim dedim.
vardým mekanýna sordum kendisini. verdiler bana bir adres.
gittim makamýna baktým yatýyor küçük mermer bir odada.
okudum bir FATÝHA havale ettim ALLAHA.
BEYCAN GÖKBULUT.
Sosyal Medyada Paylaşın:
beycan gökbulut Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.