MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

EVET AMA...
Hatice Müge

EVET AMA...



Yolda yürüyorum geçenlerde
Karlý ve yumuþak bir hava
Yürüyorum dalmýþým kendi halime
Karþýdan gelen bir kokona,
Zenginde bir kadýn belli
Yürüyüþe çýkmýþ yanýnda bir süs köpeði
O’da kývýrtýyor sahibi gibi
Eðildim sevdim bu dili bir karýþ dýþardaki sevimliyi
Kadýn bana baktý; düþündüm
Hmm, güzel bir kadýn,
köpeði de var parasý da vardýr, derdi de yoktur.
-Afedersiniz, dedi gülümsedi
Kendi gibi kýrýtan köpeðini de çekerek gitti,
Az ilerde kartopu oynayan çocuklar gördüm
Ne güzel, karýþanlarý yok oynuyorlar neþe içinde,
Yoluma devam ettim, yine gülümsedim
Biraz daha ilerde bir çift gördüm, ne mutlulardý öyle sarmaþ dolaþ
Rabbim bozmaz Ýnþallah,
Tebessümü yineledim ve devam ettim
Metro’nun giriþine kadar gelmiþim o dalgýnlýkla
Sarýþýn güzel bir kadýn gördüm giriþte,
Bir elinde sigara diðerinde telefon, konuþarak gülüyordu sevindim,
Ben yine yoluma devam ettim
Sonra düþündüm ve þaþýrdým.
Bu resimde bir kopukluk bir yanlýþlýk vardý
Bir þeyler ya eksik ya da fazlaydý, dedim kendi kendime
Bu kadar güzel miydi her þey gerçekten?
Bu kadar iyi ve güzelse hayat
Bu kadar mutluysa herkes
Neyin kavgasýný yapýyor, neyin kafasýný yaþýyorduk?
Ne idi paylaþamadýðýmýz?
Ne idi anlaþamadýðýmýz?
Peki ya gerçekten böyle miydi?
Gördüðüm bu güzel filmi geri sararak
Baþtan seyretmeye karar verdim
Aslýnda yolda yürürken köpekli, zengin, kýrýtýk ve güzel bir kadýn görmüþtüm
Evet ama…
Köpeði saldýrgan ve huysuz
Özürdiledi kadýn benden
Evet ama…
Suçlar bakýþlarla, tasmayý çekti gitti, köpeði boðarcasýna
Devam ediyordum geri sarmaya
Az ilerde oynayan çocuklar gördüm
Evet ama…
Oyun gibi oyun deðil, kavga ediyorlardý besbelli
Birden ebeveynler geldi, oyun parký döndü savaþ alanýna
Garipsedim, korktum birazda aslýnda
Biraz daha ilerde bir çift görmüþtüm
Evet ama…
Sarmaþ – dolaþlardý, denemezdi pek hallerine
Kýz gitmek istiyor, aðlýyor, uzaklaþmaya çalýþýyor
Erkek kolunu sýkýca kavramýþ onu kendine çekiyordu
Uzun saçlarýyla kapamýþ morarmýþ þiþmiþ gözünü
Oysa ay gibi yüzü…
Korkunçtu tüm bu yaþadýklarým
Ellerimi kapattým yüzüme
Ýnsan olmaktan bu kadar utanýr mýydý insan?
Þaþkýn bir halde devam ediyordum geri sarmaya
Metro’_da sarýþýn güzel bir kadýn gördüm
Telefonda konuþup sigara içiyordu
Evet ama…
Gülmek denilemez tam olarak gördüklerime
Konuþurken bir yalvarýþ, bir titreme sesinde
Sigarayý söndürüp küfür ederek kapattý,
Karþý taraf pek alakadar olmamýþtý anlaþýlan
Kadýn çok kýzmýþ,çok üzülmüþtü
Telefonu hýrsla yere fýrlatýp birde tekme attý
O zaman farkýna vardým ki;
Ýlk gördüklerim sadece güzel bir düþmüþ
Hayal etmekmiþ mutluluðu
Aslýnda kimse bilmiyor
Ýnsanlarýn hayatýnda mutluluktan çok
Hüzün, gam, keder,mutsuzluk
Ve …
Umutsuzluk olduðunu
Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.