Sadece Kaybetmek

En çok aklýma gidiþin geliyor,
Neden bana geldiðini soruyorum istemsizce.
Sonrasýnda hep öncelerine dalýyorum.
Yüreðim yanýyor, içim üþüyor garip bir þekilde.
O masum halimize gülüyor,
Elini ilk tutmanýn heyecanýnda,
Nasýl kaybolduðumu hatýrlýyorum.
Ayný heyecaný bastýrmak için,
Bir iki duble de anca yatýþýyorum.
Bu seferde gözlerin geliyor aklýma,
Nasýl sarardý beni, nasýl mutlu ederdi
Çocukluðuma götürürdü.
Ýlk sevincime, ilk mutluluðuma.
Her þeyin ilkine götürürdü.
Ve þimdi...
Benden aldýðýn gözlerinle,
Býrakmanýn ne zor olduðunu,
Býrakýlmanýn ne kadar kolay olduðunu da öðrettin bana.
Þimdilerde dostlara gözüme toz kaçýyor diye söylüyorum.
Pek inanýr gibi de deðil hani.
Ama üzülürüm diye ses etmiyorlar.
Sonra...
Bir kaç kadeh daha sürüyor.
Küçük bir elvedaya sýðdýrýyorum, son duyduðum sesini.
Aniden rüzgarým oluyor son verdiðin nefes,
Savrulup gidiyorum ben sende.
Belki bir gün karþýlaþýrýz ümidiyle...


Sosyal Medyada Paylaşın: