Bir kahpenin rüyalarý gibi
Yalnýz ve þefkatli
Yoksunlukta bir el misali yanaklarýma
Y agmurunda sel oluklarýma
Köþesinden yirttým kelimeleri hep
Bütün yutkunamadým hecelerimi
Bazen kinleri "kin" yapýp yapýp
Bir "ki" misali inceden eledim damaklarýma
Bir ölünün sancýlarý gibi
"Ölü ve diri"
Sýkýþmýþ yaralarýna ruhumun gülleri
Kandan kuruyana kadar içi cekemedi bedenini
Çokça biriktirdim fuzuli çokluklari
Özledim ayrýlýklarý ve kopmayý tek tek
Boncuk boncuk boncuklarýmý
Dert tesbihinden döker gibi iplerinden keserek
Çýðýrdým orta yerinde çagladým yine
Uludum düzinelerce köprüde kemerlerine
Yansýmalar dostmuþ meðer bir seveni kendiymis insanýn
Derim bende kendime "Unutuldukca cogalmayý tek kalýnca anladin"