Insanlar cogu kes buzdan bir kale,duvardan bir set, uzaktan bakilinca parlayan,cazibeli bir var oluþ gibi. yaklastikca akýp giden,sonra uzaklaþan asli gibi bir su, sudan ve toraktan yaratilmis bir nesle ile yasamak ise, sonuc vermeyen zor bir mücadele gibi duruyor sanki. sadece beynimizde ki dogrularimizi paylaþmak için, libaslar giydirilen, süsleyip allayip pulladigimiz bir resim, sürekli zaman öldürmeye endekslenen bir garavür sanki. hayatimizdan zamanlarý çalan, bir muamma bir desise gibi, onca yorgunluga ragmen bir aldaniþ bir aldatis kendimizi. sadece kendi kendimizle yetecek kadar az hayat dilimlerini , baskalari ile paylasma alanina, kader cizgisi diyen bir kaderci.
meral tice Sosyal Medyada Paylaşın:
MERAL TICE Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.