KENDİNLE MUHASEBE

Yalnýzlýk kendimi kendimde aramaktýr
Akýntýya kapýlan Küçük bir çocuk gibi
Sesiz ve çaresizdir yalnýzlýk
Hani bazen sebepsiz, daralýr da sinemiz,
Çöker üzerimize, elem dolu bir hüzün

Nice anýlar gömülür yüreðimize
Maziye anlatmaya dil yetmez yazmaya kalem yetmez
Kendinle muhasebe yaparsýn geceler boyu
Gece suskun karanlýk ve buðulu
Haklýymýþ gözler Aðladýkça öðrendim yalnýzlýðý

Geceler kendinle baþ baþa kaldýðýn vakitle de
Kendini muhasebeye çektiðin vakitlerdir
Gökyüzüne bakar ve dalarsýn geçmiþine hatýrlarsýn.
Hafif bir tebbesüm eder iyi veya kötü.
Ýçinde tarifsiz duygular yaþarsýn

Gökyüzüne bakarsýn o an bir yýldýz kayar.
Birden heyecana kapýlýr dilek tutarsýn.
Çok istediðin dilekler bir bir bir sýralanýr aklýnda.
Gülümsersin hepsi olmaz bir dilek olmalýydý der vazgeçersin.
Tekrar geceyle yalnýzlýðýna döner.
Muhasebe ne baþlarsýn

HURÝYE BAÞER

Bir þiir gibi sessiz yalnýzlýðým,
Vurgun yemiþim tek baþýma,
Beni yükseltecek masumluðum;
Hep güveniyorum yaradanýma



Hüzünlerim elbet bitecek,
Benim de yüzümde gamzeler konuþacak,
Bir güzelin deðecek sihirli elleri,
Ruhumla birlikte; dilimde tatlanacak

HASAN ÇAPRAZ

Sosyal Medyada Paylaşın: