ÖLMEDEN MEZARA
Kaybolmuþ sevdalar, tükenmiþ sözler.
Aþk dolu gönüller bulunmaz artýk.
Söylenmez þarkýlar, kýrýlmýþ sazlar.
Körleþmiþ duygular, gönül boþ artýk.
Arama artýk sen, elin boþ kalýr.
Bülbül güle hasret, kafeste ölür.
Aþk sözleri artýk, meteryal olur.
Sevdalar yalýnýz, mazide artýk.
Bak mehtap sönük, aþklara hasret.
Sevdanýn yollarý, sanki bir sýrat.
Konuþma ey gönül, içerine at.
Þu gönül virane sevemez artýk.
Ne desen yâre, sözün yetmiyor.
Sevdalý gönülde, dertler bitmiyor.
Yoruldu dizlerim, artýk gitmiyor.
Ölmeden mezara, girmiþim artýk.
Muhlis SÜNBÜLCÜ.
Sosyal Medyada Paylaşın:
muhlis sünbülcü Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.