Ýlk mektepten beri, Birleþtire birleþtire heceleri. Bazen hüzün meydana geldi, Bazen sevgi… Halen de Karýnca kaderince, Göz gezdiririm bir dergiye, Seslendiririm sevdiðim dizeleri. Az da olsa sezerim metnin yüreðinden geçenleri. Fakat bir þey var, Yýllardýr sökemediðim. Heceleyip heceleyip, Ýki kelimeden öte gidemediðim. MünderÝcattan, Alýn ve yazýyý sökebildim. Gerisi sýr. Kim bilir, alýnyazýmýn içeriði kaç hece? Düþündükçe, Aðýr aðrýlar oturur yüreðime. Ne opon fayda eder ne aspirin. Ne de gripin… Bir de seni çözemedim nesrin. Alýn yazým mýsýn ne? Þimdiye kadar okuyabildiðim, Tek kelime gözlerin. Ondan da sana ne? Ankara,13.04.2008 Ýbrahim KÝLÝK
Sosyal Medyada Paylaşın:
zakir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.