Mazimizi Arıyor Sensiz İstanbul
Günüm aydýnlýk deðil sen yoksun diye
Karanlýðý sarýyor sensiz Ýstanbul
Terk ederek gittin ya uzaksýn diye
Yalnýzlýðý karýyor sensiz Ýstanbul
Kurþun gibiydi senden gelen söz bana
Can evimde sönmeyen sendin köz bana
Artýk ne bahar gelir ne de yaz bana
Çöl oldu bak kuruyor sensiz Ýstanbul
Vurgun yedi yüreðim senin elinden
Onulmaz bir haldeyim acý dilinden
Kan revan bak gözlerim aþkýn selinden
Hallerimi görüyor sensiz Ýstanbul
Ruhumdaki yaradan akan kan gibi
Alevlere gark olup yanan can gibi
Gittin gideli farksýz artýk ben gibi
Þimdi kime yarýyor sensiz Ýstanbul
Seninle güleceðim sandý bu þehir
Yar sana da bana da kandý bu þehir
Hercai vurgunlarla yandý bu þehir
Mazimizi arýyor sensiz Ýstanbul
GÜLSEREN MORKAN
19/10/2016
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gülseren Morkan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.