Güneþin aydýnlatýr hüzünlü dünyamýzý
Doðduðu andan beri saçar ýþýklarýný
Aðaçlarýn gölgesi ve yoz alýþkanlýklar
Sefasýný sürdürür yaz günlerinde öðle
Tatlý hayaller sunar cömertçe etrafa
Soylu yanýlsamalar esin kaynaðý olur
Yeditepe ormanlar beslenir kurt kuþ
Sýrtýnda karasapan kasvetli ve umutsuz
Koþturur günboyunca doðanýn yardýmýna
Mutluluk saçar durur gün batýmýna deðin
Sevgilisidir güneþ yerin göðün çiçeðin
Uzanýr sere serpe denizlere daðlara
Yaylalara ulaþýr yazýn sýcaklarýnda
Upuzundur kollarý sarmalar ana gibi
II
Þaþar kalýrým bazen ölümün eþiðinde
Canlanýr ilkbaharda su yürür kuru dallar
Yardýmlarýna koþar insan oðlundan yana
Verimini arttýrýr saygýn iþ, uðraþlarýn
Dahasý çok geçmeden belki yuva bulacak
Orman uðulduyacak yoz kafalar unutkan
Karanlýk yitip giden ülkesinin geçmiþi
Toprakla canlanacak kýracaklar zulmünü
Kulak verin zamana daha güzeldir yaþam
Doðacaktýr güneþin bitecektir güçlükler
Sýyrýlacak bu ülke bu kötü kaderinden
Ülkülerin yer etsin doðsun hürriyet güneþ
Güç verecek ateþi doðacaktýr külünden
Okþuyor yanaðýný özgürlüðün elleri
III
Ve güneþ çepeçevre sardýðýnda dünyayý
Eðilir önünüzde hükmettiði ateþle
Iþýltýlý bakýþý hayat verir topraða
Geliþir bilge kiþi verdigi uðraþýyla
Sinirden yoksun kalýr toprakla haþýr neþir
Kýymeti bilen insan çoþkusunu gösterir
Güzellikle yol alýr hiç durmadan çalýþýr
Öper baþýna koyar topraðýn verdiðini
Ekmeðini paylaþýr dostuyla düþmanýyla
Küçümseyen insaný iter elin tersiyle
Ýhaneti hiç sevmez gelemez haksýzlýða
Sana eþsiz armaðan yaþadýðýn þu günler
Doðan güneþe sevin içli þarkýnla avun
Defne dalý altýnda mezarýnda yatýyor
Ölümlüdür sevgili anadan doðan insan
Her acýyý sevinci yaþayacaksýn gün gelince kendine acýmadan...
Nurten Ak Aygen
16/10/2016
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.