Kýrk yama diksenizde tutmaz dikiþ
Karþý koymaz gider gönül sürgüne
Hesabý kapatdým sevda sözüne
Yýllarca aðlattýn sýzlattýn beni
Kýþlar deðdi baharýma yazýma
Bakmadýn hiç gözyaþýma nazýma
Yýllar kabuk baðladý nazarýma
Çöktü viran baðlar soldurdun beni
Göçmen kuþlar uçup gitsin üstümden
Çoktan geçtim yaþama hevesinden
Ýzmir’in de havasýndan suyundan
Öd’miþ köprüsünden geçirdin beni
Yýllar yýlý öksüz koydun içimi
Unuttum kumral saçýnýn rengini
Bulamazsýn þu gönlünün dengini
Gediz nehri gibi kuruttun beni
Sustum hep yýllar var ruhum aðladý
Deli gönül vuslata bel baðladý
Yaþ kemale erdi diþin sevinci
Bir kaþýk suda boðdurdun sen beni
Aklým almaz olan biten iþlere
Güneþ girdi yaðmurlu bulutlara
Sanmaki unuttum taþý topraða
kurumuþ ot gibi çürüttün beni!!
Nurten Ak Aygen
12/10/2016
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.