GÜL
Bir tomurcuk uyanýr güne, gün, güle
Gün ýþýr, þavký vurur üstüne
Gül ýsýnýr, tatlý bir aroma savura savura
Gül sevilir, bahar denir adýna
Bir el gelir keser onu, takar göðsüne
Bir el keser, takar onu saçýna
Bir el koparýr, ezer onu, gül reçeli adýna
Bir gül açar, kurur dalýnda, kimse varmaz farkýna
"Gül" ayný güzellikte saçta, göðüste, vazoda
Mis kokular savurur koklansa, koklanmasa da
Gül beyaz, gül kýrmýzý, gül pembe
Sineðe, kelebeðe, arýya, insana
Tomurcuk ayný güler, ayný gülleri savurur
Hasta adama, saðlam adama, zengine, fukaraya
Ayný sebatla cenaze töreninde, düðün töreninde
"Gül" güzel kokar, güzel bakar, arlýya, arsýza...
Asiye. 14/10/2016
Sosyal Medyada Paylaşın:
Asiye Karagözlü Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.