Tanrının lütuf’undan uzaklaştıkça, çöllere döndü ülke.
karbulutu
Tanrının lütuf’undan uzaklaştıkça, çöllere döndü ülke.
Dar geliyor bu elbise, baþý dönük ülke
Yok, görünmüyor güneþ gören pencere
Hak hukuk kaldýrýlmýþ mahþere
Tanrýnýn lütuf’undan insanlýk adýna yok zere.
Zora geldi mi hep bir aðýzdan kadere
Kýlýçtan bahseder dibi görünmeyen dere
Koþmuyor kýzýl elma doðudan batýya zafere
Tanrýnýn lütuf’undan insanlýk adýna yok zere.
Tozu dumana katmýþ yazýyor kâtip bire
Birlik dirlik yok veriyor günün ardýnda fire
Nesil kanla yoðrulmuþ deðil, bulaþmýþ kire
Tanrýnýn lütuf’undan insanlýk adýna yok zere.
Dar geliyor sesler yükselirken göge
Bitiremediðimiz tarih ihtilal ardýnda öve öve
Çýkmýþ mukallit aðzý salyalý söve söve
Tanrýnýn lütuf’undan insanlýk adýna yok zere.
Umutlar darma duman, sisler arasýnda ülke
Bitiþine çok yakýn görünüyor yapraklarda süre
Çatlamýþ göðün ibiðinde cam fanusta küre
Tanrýnýn lütuf’undan insanlýk adýna yok zerre.
Âlim ilim bulaþmýþ meymenetsiz kire
Muhtaç damarlarýmýz kulluk adýna zikre
Kalmadýðýný zannediyorum saygý sevgi fikre
Tanrýnýn lütuf’undan insanlýk adýna yok zerre.
Akýlsýz Müslüman’ýn adý sorulmaz dirgene
Þah damarýnda kanýný nasýl emer kene
Buðday baþaklarý vermiyor artýk dene
Tanrýnýn lütuf’undan insanlýk adýna yok zerre.
Þadýrvanlar sesiz... cemaatýn ruhu aç
Ýþgal etmiþ her köþe baþýný kamalý haç
Topraðýn altýnda yatan bilirim ki, duaya muhtaç
Tanrýnýn lütuf’undan ümmetlik adýna yok zere
Kibir sal olmuþ... gidiyor cüsseler kan tere
Bilirim seni ey doðruluk yolculuk nere
Ardýnda iz býrakmamýþ çýkmýþ sefere
Tanrýnýn lütuf’undan uzaklaþtýkça, çöllere döndü ülke.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.