Yine dilim dolandýn kaç þafaktýr dökümü Þiddetiyle kalandýn gönlüm üzre sökümü Beni, benden alandýn yaremin can bükümü Aþk közüyle eslensem caným çýrpýnýp keser Süslenerek üflensem yokluðun sanýp küser
Zaman ilaç sanýrken meðerse, vefan yokmuþ Sen deyip, sen anarken öylesi sefan çokmuþ Kalbim, od’dan yanarken yar derdin, cefan okmuþ Sandým ki, ben biliþin özlemin olacaktým Huzura, dem geliþin yanýmda bulacaktým
Dedim, Felek elinden nedir bunca çektiðim Çýðlýðýmýn dilinden sýzlanarak yittiðim Ömre hazan külünden sol yanýnmýþ gittiðim Ahýmýn amanýndan bin hüsranken, sez sözü Sinemin dumanýndan iþte görmez, göz gözü
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gülsen Tunçkal Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.