O çok sevdiðin karanfillerle geldim bugün Bugün yine hasretinle sarýldým topraðýna Ve milyon kez öptüm hasretini Aradým karanfil kokunu kan kýrmýzýsýnda Toprak bile sen kokuyordu sanki..
Sensizliðin fýrtýnalarý dinmiyor yüreðimde Buz kesti sol yaným sancýlandý yine özlemin Gün güneþ kavur sa da her yeri Yanarken yüreðim kor ateþlerde Ben senin yokluðuna üþüyorum sevgili..
Ey benim karanfil kokulu sevdam Unutamayacaðým hasretim Giderken benden aldýðýn bütün sevgilerim Bir güneþ gibi aydýnlatsýn ruhunu Bak þimdi topraðýnda büyüyüp filizleniyor Üþüme diye üzerine örttüðüm O çok sevdiðin kýrmýzý karanfillerin.