BİR ŞEMSİYE YOK MU BABA...?

BÝR ÞEMSÝYE YOK MU BABA…?

“Savaþ maðduru bütün çocuklara…”

Korkuyorum Baba,
Günlerdir susmayan bu sesler,
Hiç kesilmeyecek mi?
Dinmeyecek mi patlamalar,
Kafamýn içinde uçuyor sanki
Füzeler…

Dýþarý çýkmak istiyorum,
Gezmek, çiçek toplamak,
Hepsinden önemlisi,
Oynamak istiyorum
Arkadaþlarýmla,

Çocuðum ben Baba…

Kimse için kötü düþünmedim,
Kötülük bilmiyorum.
Neden bu bombalar Baba,
Neden hep bize atýlýyor
Niçin susmuyor,
Anlamýyorum…

Biliyor musun Baba ?
Bir ara sesler kesildiðinde,
Soluklandýðýnda bombalar,
Dün dýþarý çýkmýþtým ya…
Ýrem’lerin evine
Bir füze düþmüþ…

Ýrem yok artýk Baba,
Hiç olmayacakmýþ
Annesi aðlýyordu,
Periþandý.
Küçük kardeþi Ali ile
Babasý Ahmet var ya,
Yaralanmýþ
Hastanedeymiþ…

Diðer arkadaþlarýmdan
Ömer de ölmüþ.
Ayþe ile Mehmet’i
Babasý almýþ götürmüþ
Gitmiþler buralardan,
Dönmeyeceklermiþ…
Ben artýk hiç dýþarý çýkmayacaðým Baba,
Arkadaþlarým yok,
Kendi mahallemde
Yalnýz kaldým.
Bitmiyor bu patlamalar,

Hepimiz ölecek miyiz Baba…?

Biraz uyu kýzým,
Diyorsun ama
Uyuyamýyorum Baba,
Ýrem geliyor gözümün önüne,
Ali, Ayþe, Ömer geliyor.
Kapý çarpsa irkiliyorum,

Çok korkuyorum Baba…

Bitecek kýzým diyorsun ama…
Günlerdir bitmiyor Baba,
Yaðmur bile bu kadar uzun,
Yaðmadý buralara,
Bu kadar çok bombayý
Nereden bulmuþlar Baba…?

Hani yaðmur yaðýnca
Çekinmezdik ýslanmaktan,
Þemsiyemizi açardýk,
Korurdu bizi,
Üzerimize düþmezdi yaðmurlar,

Hatýrlýyor musun Baba…?

Bir þemsiye yok mu Baba…?
Kocaman, koskocaman
Bombalara dayanacak kadar güçlü,
Açsak…
Korusak bütün insanlarý,
Ölmeseler, yaralanmasalar,
Arkadaþlarým gibi.

Bir þemsiye yok mu Baba… ?

Mehmet ÝNAM
25.03.2003 Ýstanbul

Sosyal Medyada Paylaşın: