ÖTEKİ İNSANLAR KIYISI VE SİMEYRA

bugün günlerin garip bir telaþý var
soðuk yedirilmiþ iklim gibi titrek
hecesini katletmiþ þiir gibi asi
adýný sordum efkarlarýma
Simeyra dediler
öteki insanlar kýyýsýndaki þarký
sonra usulca çekip gittiler.

Simeyra dediler,
þairsin dediler,
sessizliðinden anlamalýsýn dediler
o Simeyra...
sonra çekip gittiler...
bir aþkýn öteki yüzü
gözleri zeytinden kara
geceyi kavgaya süren bir nara
adý Simeyra.

Robin’e anlattým bunu
güldü
kentlerimin tepelerinde bir güneþ yükseliyordu
o gün efkarlarý yaþadýðým son gündü.

cebimdeki sadece seni anlatan bir þiirim
arkamdan bana baktýðýný
gözlerinle içimdeki tüm kentleri yaktýðýný
inan bilirim,
bilirim Simeyra...

bilirim Simeyra
zamanýn senin gözlerinden aktýðýný
ve bu zamanýn hançer olup yüreðimi nasýl kanattýðýný
inan bilirim
bilirim Simeyra.

kavimler göçüne benzer
her önümden geçiþin
asýrlarýn dili yok,sadece masallardýr onlarý hatýrlatan
masallar öteki insan kýyýsýnda gezer
gölgen geçtikçe beni yakan güneþin önüne
tek rüzgarý esemez buralarda geçmiþin...

bilirim Simeyra
gece yýldýzlarýn günah döktüðü düþ sahasýdýr
ve düþ sahalarýndan bana akan ýrmaðýnsa
yüreðinin sevaba boðulmuþ kahkahasýdýr.

Zeki Nurçin

Sosyal Medyada Paylaşın: