BeN YiNe GüPGüZeL AğLaDıM BuGüN
...
ne çok öksüz çýðlýk vardý içimde, dýþýmda
b ü y ü y e n
anneme söyleyemedim yuvasýz kaldým diye- çok hastaydý o hâlâ çok hasta
bir tek babam anlardý beni dedim ey aþk’a
sonra ey aþk da anladý beni
yollar uzadý
yollarý bi güzel küçülttüm arþipel gözlerimle
asansörden hýzlý cesaretim göðe deðdi birdenbire
birkaç kýrlangýç aðý(dý)na takýldým tam gidecekken oralardan, buralardan, þuralardan...
ben güpgüzel aðladým hep, yemin olsun ki
o yüzden kimsecikler duymadý
annem bile...
iki sokak kedisi ayaklarýma kapandý
babamýn mezar taþý sel oldu,taþtý.bi güzel öptüm topraðýndan,
bi güzel baðrýna bastý beni prensesim diye diye- en güzelinden güzelleþtim
yine birkaç kiþi dýþýnda kimseler duymadý aðladýðýmý
ey aþk babam yüreðinin þefkâtini sundu her dakika
ne çok dua gönderdi Bülent aðbim sýrf mutlu olayým diye Allah biliyor...
ben mutluyum dedim çoðuna zaten musmutluydum onlarca, tonlarca
hem onlara neydi benim içimdeki sebepsiz ve çok bilinmeyenli fýrtýnadan caným...
caným acýyla süslenmiþken iki dirhem bir çekirdek
hatta göl kenarýndaki ceviz aðaçlarýna da neydi
ki, her biri kýna yakmýþtý parmak uçlarýma gizlice
sonra kulaðýma fýsýldadýlar sana aðlamak deðil gülmek yakýþýyor diye
bir ömür aðlarken bu Cuma babamýn avuçiçlerinde gülebildim çok þükür...
nagi han
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.