AYRILIK GELİNCE

AYRILIK GELÝNCE
Ayrýlýk gelince, kadere küstük.
Þükür eyleyemedik, acýmýz vardý.
Sanki bütün dünya bize düþmandý.
Hâlbuki giden sevgili idi bizden.
Zaman geçtikçe anladýk herþeyi.
Fakat herþey için geç kalmýþtýk...
Ayrýlýk gelince, sitem ettik çoðu zaman.
Neden hayat bize cehennem diye.
Küçük çocuklar gibi darýldýk.
Bir köþeye çekilip, sessizce aðladýk.
Sevdiklerimize nefret duyardýk o an.
Ve sonra anne þefkati yetiyordu bize.
Hüzün yaþlarý sevinç yaþlarýna dönerdi.
Ve anladýk ki þefkat gerekti, en baþta...
Giden sevgili acý serpmiþti yüreðimize.
Unutmuþtuk þefkat duygusunu.
Gözlerimize perde çekmiþti sevgili.
Göremedik...
Zamanla anladýk, ama yetirmiþtik sevgiyi.
Yaralara esir etmiþtik, emanet olan caný.
Öyle bir hal aldýk ki çýkamadýk iþin içinden.
Merhem bile faydasýz oldu yaralarýmýza.
Dedim ya geç kalmýþtýk, sabýr çekmeye.
Giden sevgili, duayý deðil sitem ekmiþti dilimize.
Ve bizde gönlü periþan olduk...
Dua etmez sabýr etmez olduk....
Yazan:Sinan TOKER
Yazýldýðý Tarih:13/10/2016(11:00) Siirt
Sosyal Medyada Paylaşın: