Varlýðýný hapsettim düþlerimin koynuna
Sensizliði sineye çekerek gidiyorum
Yükledim sensizliðini yalnýzlýðýmýn boynuna
Sineme acýlarý ekerek gidiyorum
Vefasýz yüreðine tertemiz aþkla geldim
Oysaki taþ kalbinden sevgim kadar uzaktým
Ýncinen gururumu ahirete býraktým
Bu dünyada hakkýmdan býkarak gidiyorum
Son baharla vedalaþýp solar iken yapraklar
Yaðmuruyla ýslanýrken topraklar
Anladým ki gönlümü artýk yokluðun yakar
Mecburen kadere diz çökerek gidiyorum
Sinemde körelterek içimdeki sevgiyi
Aklýmdan azat ettim sana olan ilgiyi
Kurduðum hayallere çekip kara çizgiyi
Bütün umutlarýmý yýkarak gidiyorum
Son defa yeþil gözlerine bakýp etmeden veda
Tükenen hayallerimi düþünsene bir defa
Sabahýn seherinde çýkarmadan ses seda
Yalnýzlýða boynumu bükerek gidiyorum
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.