her şey şiirle başladı
her þey þiirle baþladý
bir çýðlýktý ilk þiirim
bir beþik kadar geniþti dünya
gurbeti o zaman sicilime iþledim
gülümseyen mýsralarýmý
annemin ana-dolu bakýþlarýna gönderdim
büyümek istemedim
ama her þey
ufak mutluluklarla yeþermiþ hayatýma yansýyan
bir þiirle baþladý
her þey þiirle baþladý
þairliði oynadým bir iki gün
ve inandým bu oyuna
önce kendimden ne beklemem gerektiðini iþledim bilincime
yaþamla ilgili tüm kaygýlarýn
kaybetmenin baþlangýcý olduðunu öðrendim
sonra damarlarýmdaki kaný
beni gerçeðimden uzaklaþtýran tüm sahteliklere
baþkaldýrmak hýrsýyla dolaþan
soðukkanlý bir isyana çevirdim
öfkemi kalemimden kusmaya alýþtým
bir Kadýköy yalnýzlýðýnda kendime yorduðum
her þey bir þiirle baþladý
her þey þiirle baþladý
okudum o þiiri
sonra bulutlara býraktým kendimi
yaðmur olup yaðmayý umarken
bulutlar baþka diyarlara kaydý
bu diyarlarda asýk suratlý erkekler vardý
kaybolmuþtum
annemi özledim,yavrum deyip baðrýna basýþýný
ve babamýn endiþeli bakýþlarýný
o bakýþlar ki geç kalmýþ akþam dönüþlerinde
karþýma dikilirdi acýlý bir tokat gibi
varlýðý dahi en yangýn ateþi yakan
her þey bir þiirle baþladý
her þey bir þiirle baþladý
duygularýmý kuþanýnca güzelden sayýldý þiirim
adýmlarýnda
sevincimi ezen bir gurur peydahlandý
nefret ettim tüm suskunluklardan
ve büyük yürüyüþe hazýrlanmak için
kýrdým sarmaþýk kokan parmaðýmý
geceleri gurbete gönderdim
bileklerim terledi el sallamaktan
gözyaþý olmadan aðlamayý öðrettim gözlerime
isyanýmý þahlandýran bir ruh dansýnda sayýkladýðým
her þey bir þiirle baþladý
her þey þiirle baþladý
sözlükler yýðdým soframa
bindiðim uçaktan türkülere atýldý hikayem
yanlýþ yorumlanýp
sadece bir yöne açýk kulaklarý coþturmak için çalýndý
üstatlarýndan sayýldým söz þarlatanlarýnýn
ve her þey
içinde yaþamýma dair hezeyanlar bulunan
bir þiirle baþladý
günler yetiþmeye çalýþýyor kýyametime
emrah ayhan
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.