MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

Adım Özgürlük
İbrahim Dalkılıç

Adım Özgürlük


adým özgürlük
daðlarýn seyrinden gelirim
koyu siyahtýr saçlarým
kimseyi barýndýrmam þu ürkek yüreðimde
bir tek yüreðimin git dediði yollarý yürürüm
yüreðim git der bende giderim
hiç durmadan yürürüm bir kaçakçý gibi
bilirim ki yüreðimde sevdayý taþýrým
özgürlük için yürürüm
çünkü özgürlük bir sevdadýr
ama her defasýnda kanadýmdan vurulurum
ama yine de yürümekten vazgeçmem
gök yüzü pusulam olmuþtur
ahiret gelse almasý zor bir sevdadýr mavi bilirim
umutlarým hep vardý
tükenmek nedir bilmedim hiç
bazen yürürken düþerim bu yolda
bazende düþmemek için bir dala tutunurum
karanlýk olsa da
solmuþ olsa da tutunurum

sonra kendi kendimi teselli ederim
dizinden yaralanan çocuk olurum
acýmadý derim
annem öpse geçer derim
dedim ya
adým özgürlük diye
avazým çýkana kadar sevda türkülerini söylerim
duyan olmaz sesimi belki
ama ben türküler söylemeye devam ederim

sonra milyonlarca kez kanadýmdan vurulurum
milyonlarca kez göç ederim yurdumdan
diyar diyar gezerim anadolunun tüm topraklarýný
ama yurduna aþýk bir militandýr þu kuþ yüreðim
bedenim soðuk
mezarda yatan ölüden farký yok gecelerimin
her defasýnda içimden kýpkýzýl nehirler akar
ölü çocuklarýn çýðlýklarý yankýlanýr kulaklarýmda
ve her defasýnda beynimden vurulurum
on bin parçaya bölünür bedenim
sonra bir kadýnýn yaktýðý aðýt olurum
elinde barýþý si mgeleyen tülbentine sararým
tanrýnýn insana bahþettiði yaþama arzusunu

ve siyah beyaz fotograflarda anýlarým kalýr
sessizliðimin celladýdýr adýna yakýlan aðýtlar
ve çarmýha gerilir þu soðuk bedenim
gözlerim her defasýnda buðulu bir bulut gibi
aðlamaklý bakar kimsesiz çocuklara
yüreðine küsmüþ bir cesedin
sýrtýna vurulan hançerin kanamasýyým ben

kentlerden kovulmuþ bir güneþ gibi
hep güneþe hasret kaldý sol yaným
bir yaným soðuk nehirler gibi kendi içine akýp durur
bir yaným yalan seviþmelerini yaþar özgürlüðün
sonra tanrýnýn yarattýðý insaný sevdim yýllarca
ama yýllarca insanýn yarattýðý tanrýdan nefret ettim
herkesin içinde var olan merhametin
bir gün yok olduðunu gördüm
ne korku
ne kahýr
nede utanç duyarak yaþadým bu hayatý
adým özgürlük
ölü bir hayatýn
ellerini tutan bir palyaçoyum ben

ibrahim dalkýlýç

13/10/2016
04:35 izmir
Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.