Seni seviyorum

Ölüm güneþine dokunuyor gözlerinden
aþk diyorum ben aþk!
Sevda aþka küsüyor
Yazdýðým þiirlerin alýn yazýsýndan tanýyorum seni
yazdýklarým olmasa küçük bir yoklukta
büyük bir aþkýn intiharýný güneþe feda edeceðim
Yürüdüðümüz sokaklarda bir yürek
bir çocuk aðlýyor
masallarda çocuklar aðlar mýydý ?


Ellerinden bir umudu
bir yutkunuþu evimizin çamurlu bahçesinde
papatyalarla baþtan aþaðýya masal yapýyoruz
Masal cepleri yokluk içinde bir kýz çocuðu
annesinden aldýðý saçlarýyla
Tüm renkleri kendisine düþman ediyor
maðrur tavýrlarýyla gozlerime baktýðý an
o an hayaller canýmý acýtýyor
bir insan hayallerle kanýyor
kanýyor ve birden bir iç çekiþ
bir yutkunma
ölümü daha da aðýrlaþtýriyor




Ah gökyüzüm!
seni tanittiðim bu karamsar adimla(Muhal)
adindaki mükemmelliyeti siliyorum artýk
þimdi bir rüyanýn beyaz ayrýlýklarýndan
siyah yollar çizerek
sakallarimi dünyamdaki cennetine bagisliyorum
al kokum senin
iki kelimeden yola cikan bahtim,
seni seviyorumlarda takýlý kalan dilim senin
tek bildiðim iki kelimeydi senin hayatýnda
seni seviyorum
Seni seviyorum
Seni seviyorum senin.


Sen susarken batýdan
ben doðuda donmak üzere olan uykumla geliyorum
beraber uyumaliyiz bu askin kýyýsýnda



Güneþin sarisini içime mihliyor adýn
yazýyorum da
yazmak niye geçmiþin kýrgýn sonunda
yeni bir geleceðin adýmlarýný geçmiþ zamanlara dokunduruyor
ve birden bir kaybediþ
ve bir unutusla susuyorum
Ordasin biliyorum
Suskularda
suskularim da senin.


Var gitme bir ayrýlýk daha yazmayalým kaðýda...




Sosyal Medyada Paylaşın: