Yoluma tek bir Koç, inmez ki gökten.
Bana kimler kurban olacak anam.
Kim öpüp kaldýrýr beni yataktan.
Söyle yanýma kim gelecek anam.
Sende mi, bende mi, bilmem nerdeyim.
Bulanýk, karanlýk, bir seherdeyim.
Gözüm aðýt dolu öyle zordayým.
Kimler gözyaþýmý silecek anam.
Acýn var bilirim, sabret ve dayan.
Aðlar peþine, gittiðini duyan.
Yetmez mi bu uyku, yetmez mi uyan.
Uykun nerdeyse ay olacak anam.
Anasýz kalýnca dalýnda gülüm.
Sararýp da soldu, sensizlik zulüm.
Yöremde dolaþan bu kara ölüm.
Benim de kapýmý çalacak anam.
Eþiyle oðluyla, kimi kýzýyla,
Kimi içine gömüldüðü sýzýyla.
Her Birisi alnýndaki yazýyla.
Sýrasý gelenler ölecek anam.
zekeriya duman
16.09.2016
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.