Yazýn kokusu sardý Ýzmir’i Dün bu gün evvelsi gün gibi Sýcaklýk nasýl da hemen... Nasýl da güzel .çime iþledi Oldum olasý,bildim bileli... Çok severim ben Ýzmir’i Doðduðum yerden bile çok Burada vakit geçirdimdi.
Ta,sene yetmiþ beþte! Buradan memlekete... Gelin gittimdi. Babamýn ölümünden hemen sonraydý.. Yani babam mürüvvet göremedi hiç.. Zaten babam sað olsaydý O kahýr evliliðim olmazdý. Kader iþte.
Öylesine çekmiþim ki... Muhterem pederime. Gerçekten kader... Benzerliðinde bile. Ben babam kadar... Yakýþýklý birini görmedim daha! Görsem söylerim vallaha! Hem gönlü de yakýþýklýydý.
Herkes ona hayrandý... Oçok güzel bir insandý. Bütün mevsimlerin... Balý onda kaynardý,vardý. Ýþte ben o.. Muazzamanýn kýzý olarak. Hazlardayým her þeylerden... Mümkün mertebe,muntazam olarak.
12.04.2008.Ýzmir. Müfide Decdeli.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Müfide Decdeli Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.