sevgilim a güzelim þýmarýðým kýz derinimdeki sesim sen sol göðsümün aðrýsý sen nefesim sen hevesim
sabahým ve akþamým ve tadýmlýðým her öðünüm gecem ve gündüzüm en /men iyim gizli gelip arkalardan iflah etmezim amansýz sevdam iyi gün sürprizim
daha neler söylemek ister dilim biliyorum yetmiyor söylediklerim al iþte daha daha daha buruðum doyumluðum damaðýmda þarabým siyahým ve de beyazým
bu akþam yokum yoklara ulaþmaktayým anladýn anladýn yok olmaktayým
sarhoþum daðlar kadar yüce rahvan koþu eserim yeller gibi gönlüm þad ruhum ilþad ýþýk kamaþtýrýyor pýrýltýlarý neonlarýn tozlarý kýrpýntýlarý yýldýzlarýn Pera`nýn sokaklarý kaçýþýyor aralara ýþýktan yoksun yoksulu kaybedilmiþ bir yerdeyim burasý yine Ýstanbul
yoksulun tezgahý tütüyor dumaný iliðime iþler son köfteler son ekmekler son yeþillikler zulada þiþeler sessiz bulgarýn baðýndan ucuzca þarap yahu gidiyor zaman zamaný tutamýyorum yosma uçup nasýl da gidiyor yaþamýmdan
þimdi halimi sual etmeyesin demlenmekteyim ustanýn eliyle çizili her þey ýþýyacak hava hepsi sabaha bitecekler düþte gibi yaþarým dönüyor baþým þarap bitti biter gün aðarýyor birazdan tezgahlar da gider sessizlik çöker dilim peltek ancak döner bir taksi çeviririm yollar döner direksiyon döner uzanýrým bekar yataðýna baþým döner ve yine birazdan bu düþlerim de biter
mehmet necip özmen 2003 Ýstanbul Sosyal Medyada Paylaşın:
mehmet necip özmen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.