gecenin yýrtýk cebinden düþen özlemlerdi payým saklamak iþin cabasý.
korkusuzca sarýlmak geleceðin omuzlarýna tek hayalim olsa da emeklemek peþi sýra günahsýz bir çocuk gibi bu mudur? budur diyorum kendi kendime adam sen de neyin telaþýdýr bu mezarlar ben gibilerle dolu gözleri boþ tabuta çakýlý dünya malýna gömülü beden isterik bir kahkaha dökülüyor dudak kenarlarýmdan aþk mý? hadi sende git iþine anam babam bedenlerin dili dýþarda avuç içleri geceden kalma þehvetle terlemiþ saçlarýnda ayrýlýðýn meltemi uçuþur sesli sesli geceye.
bir deve gibi hörgücümü doldurmuþum acýlarla daha ne gerek var mutluluða sebepsiz günahlarým var mendil satan çocuklar gibi bedeli kendimden aðýr hayat satranç tahtasý kaleyim en köþesinde korumaktan yorgun duvarlarým yýklýmýyor yine de zamana inat kalbimin sultaný benim taçsýz baþým her þeye inat kaþým kalkýk hilal kaným hala mavi.
Ayvazým DENÝZ Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayvazım Deniz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.