Ben bir küçük serçenin kanadýn da tüy idim Sert rüzgara çarpýnca koptum ana dalýmdan Sürüklendim bir zaman dinleneyim az dedim Bir kartal gördü beni anlamadý halimden Pençesiyle kaparak yükseklere götürdü Yaralý halimi tek o aptal kartal gördü.
Eðlence yaptý beni bir zaman oyalandý Sonra sýkýldý caný attý beni evinden Gerçek aþk dostluk yoktu bütün bunlar yalandý Öðrendim tüm gerçeði asýl gönül devinden Gözlerimi açarak defterimi o dürdü Yaralý halimi tek o aptal kartal gördü.
Yalnýzlýk gönle eza düþtüðüm yerde kaldým Gökyüzü hem çok yakýn hem çok uzak bir þehir Elimi uzatarak bir parça yýldýz çaldým Gözlerime yapýþtý düþtü oldu bir nehir O günden bugünlere artýk gözlerim kördü Yaralý halimi tek o aptal kartal gördü.
Anlattýðým masalý yüreðiyle kim anlar Ýçinde ki sýrlarý gizledim kem gözlerden Biliyorum hisseder gerçekle yanan canlar Satýr aralarýnda adýmlarýmý izler Bak iþte tam yanýmda bir aþk yine öksürdü Yaralý halimi tek o aptal kartal gördü.
Ayvazým DENÝZ Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayvazım Deniz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.