Bir ay varmýþ küçücük göz kýrpmadan parlayan
Doðuþtan yetenekli karaya ýþýk yayan
Kocaman gezegenler bu dünyadan uzaklar
Ay’ý alt etmek için kurmuþ türlü tuzaklar.
Dedim ya yetenekli, ay düþer mi tuzaða
Ökseye yakalanmaz atýverir uzaða.
Büyük olsalar bile görünmezler dünyadan
Ay sönmez üfürükle uyansýnlar rüyadan.
Ay dünyanýn ýþýðý gezegen yaklaþamaz
Kayýptýr karanlýkta boþluklarý aþamaz
Düþlere düþüyor ay, süslüyor hayalleri
Gülümseyen yüzüyle çatlatýyor elleri.
Gözlerini kapatýp bazen hayal kuruyor
Iþýktan bir mýzrakla denizkýzý vuruyor.
Bazen gamla doluyor gece yapýyor yayýn
Tadýna doyulur mu acaba dolunayýn?
Bazen yolu uðruyor denizhýyarlarýna
Zaten adý uðursuz kalýr mý hiç yarýna
Bazen sarmak istiyor sekiz kollu ahtapot
Ýzin verecek mi ay kýrdýlar binlerce pot.
Yakamozlar içinde vefalý dost arýyor
Bulduðunda saçýný ýþýðýyla tarýyor.
Uydun olsa bile ay gezegenden çok yakýn
Ey dünya! Kendine gel! Onu kaybetme sakýn!
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
AFFET BABA DESEM Kİ... KARA GÖZLÜM RİCA EDERİM BAYIM YAKARIŞ SAÇLARIN, AH O SAÇLARIN! HEY BİNGÖL, YAYLA DERE! SARMAŞIK VEZN-İ AHAR MEHMET’İM