Boşluğa Asılıp Kalsak Yıldız

ilkel kýrbaç tangosuyla ilikledi sevgiyi
týný turunç kabuklu yeni baharlar
istemeden de olsa istenmiþ sayýlabilirdim belki
özgürlük uçlarýný açtýkça acýtýyordu içimi

ama hiç biri deðil hepsi ayný anda
sustukça çoðalan labirent lambalarýnýn sönük ýþýðý
þakalaþýp tenimizle oynuyor
uyumsuzluk göstermektense
gülümsüyorum geçen zamana

kuþku ve kaygý ile yol alýrken yalvaran
isteyen tüm arzularýma yenik düþüyorum
masmavi sabahlardan geceye doðru doðrulan tek þey ilahi vakit
ve lahitlerin sýmsýký aðzý

körpe taþlarý sekerek geçen eski kýyýlar
güneþin sarhoþluðuna yenilerek ilerliyor
nefes alýyoruz sularýn sakinliðini dinleyerek
sonsuza dek çocuk kalmak ümidiyle

bide yaþýyorsa orada aþkýn saf hali
gamzeleri çiçek açmýþ birini gördüðümde þaþýrmýyorum
ölümle arasýnda küçük bir gülümseme taþýyorsa
mutluluk þarkýsýyla þakalaþan dudak oluyorum yanaðýnda

beni götür
benide götür seninle
beraber akalým toplayýp þiirlerimizi
uzayan hayata buseler savurarak
olaný biteni avutup sonsuzluða dek
boþluða asýlýp kalsak yýldýz.















Sosyal Medyada Paylaşın: