ÇINARIN GAZELLERİ...

...Koskoca bir çýnardým,
Kolllarým sararken tüm kandaþlarýmý
Yapraklarýmýn gölgesi yeterdi
Tüm Cihan’a...
...Uzanýrdý ellerim dört bir yana
Dalgalanýrken türk’ün sancaðý
Sus pus olurdu haçlýnýn kancýðý.


...Koca çýnardý benim adým.
Adaletin kýlýncý varken elimde
Nizamý alem türküleri, Allah dilimde
Umutlarýmýz asýkken her bir dalýmda
Göklere erdirmiþtik kutlu sancaðý...


...Kutlu çýnardý benim adým.
Türk’tük biz hem de hasýndan.
Toyumuz olurdu her çýktýðýmýz sefer
Mehteran giderken ordu baþýndan
Yeri göðü titretirdi sele dönmüþ nefer...


...Türk’tük biz; güçlü, imanlý;
Her kara güne Güneþ gibi doðan
Türk’e düþman, yan gözle bakaný
Þahin, kartal olup; gözlerini oyan.


...Türk’tük biz, Türk!...
Gözü kara, sözü kurþun,
Dolu’yduk göklerden yaðan
Korku salardý cihana duruþum.
Þimþektik, yýldýrýmdýk,
Cehennemlere dalan...

...Türk’tük biz Türk!...
Tarih yazan, mezar kazan zalime
Meydan okuduk asýrlarca ölüme
Gözmü yumduk þimdi vatan ahvaline?..


Çýnarýn gazelleri savrulur þimdi
Çökerken üzerimize kara bulutlar.
Hani!..
Dal da bizim di, gazelde bizimdi?..
Vatan bizim, bayrak bizim, Türk’lük özümdü.
Hani!..
’’Önce Vatan’’ son sözümdü.
Baðrýmýzda palazlandý kuduz itler...


Yine Bozkurtlara düþtü sürek avlarý
Büyütmek yeþertmek Kutlu Çýnarlarý
Ýlle vatan! ille vatan; feda ona kanlarý
Düþmeyecek bu bayrak,emin olsun þehitler...




Erdinç SERT

Sosyal Medyada Paylaşın: