insanlar, basurlu gibi kaçýyor birbirinden.
evet, basurlu gibi;
problem ta ordan baþlýyor bence.
oysa
eminim ki
kimse kimsenin
fazladan hiçbiþeyini etmiyor, merak.
kaçýyoruz
susuyoruz
bakýþlarýmýz bile teðet deðil, evrenlerimizde.
"ancak muayyen bir hadde kadar"ýný bile,
yakalayamaz olduk,
hemtürlerimizle..
iletiþirken
balýklarý dökülecek, insanlýðýn.
pulunu çoktan,
geçtim
ben..
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.