Ölmek için çýrpýndýðým akþamlarým var benim Nefes almak istemediðim Yaþlar düþen gözlerime lanet ettiðim Ýçip içip bir türlü sarhoþ olamadýðým akþamlarým Bir yanýmda çocukluðumun düþleri Bir yanýmda gençliðimin günleri Býrak yürümeyi belimi doðrultmaya bile kalmadý mecalim Ýhtiyarlýk yaþa mý bakar ki
Bu dünyaya sürgün yemiþ gibiyim göçüp gidiyor Adým attýðým yer Kuruyor dallarý elimi uzattýðým aðaçlarýn VE Soluyor tomurcuklarý en güzel güllerin Günden güne düþüyorum ateþin içine Yanýp kavruluyorum ne su döken oluyor üzerime Ne toprak atan. Yaþam ile ölüm arasýnda öylece kala kalýyorum. Ne yaþa diyen oluyor ne öl diyen.
Ýki dað arasýnda kalmýþ gibiyim. Saðýma dönsem gözümde büyüyor yaþamak Soluma dönsem gözümde büyüyor Bir þey yapmadan duruyorum bu sefer de içim içimi yiyor Velhasýl ne yapacaðýmý bilmiyorum Bu aralar çokta iyi düþünemiyor beynim Hani boþluða düþersin ya bilirsin kimsenin sana yardým edemeyeceðini, kesersin ya ümidini. iþte tam da o haldeyim.