YALNIZLIĞIMIN RESMİNİ ÇİZEMEM

---/--Gidenler,gittiklerini zanneder,geride bir þey býrakmadan,
oysa,onlardan geriye kalan,biraz kül...biraz duman.





Çiz dersen,sevdan dolu yalnýzlýðýmýn resmini,
Çizemem.
Elimi tutar,
Mani olur,özlemlerim,
Ve hasretinin,sisli buðusu.




Belleðimde,
Zihnimin albümlerinde,
Hiç bir iz kalmadý senden.




Ne gülen gözlerinin,hüzünlü buðusu,
Ne göz pýnarlarýndan süzülen,
Billurumsu damlacýklarýn,
Kirpiklerinin ucunda,top top oluþu.




Ne de,sedef gibi parlak teninin,
Yasemin kokusu.




Gözlerime kümelenen yaðmur bulutlarý,
Yaðmurcuk kuþlarýnýn kanatlarýna,
Deðecek kadar yakýn.
O bulutlarýn her zerresinde sanki sen varsýn.




Yýldýzlarý topluyor,
Kýrpýyorum onlarý,avuç dolusu.
Atýyorum onlarý,Okyanus gözlerine,
Pýrýltýlý yakamozlar oluyor,gözlerinde yýldýzlar.




Sararmýþ ve kurumuþ yapraklarýn arasýnda,
Kaybolan,solgun bir Sonbahar gecesinde,
Odamýn her köþesinde senin kokun,
Nefeslendiðim her nefes,sen kokuyorsun.




Ýçimde,Olimpos ateþi gibi bir ateþ,
Sönmeden,hala yanýyor.
Gözlerim hep uzak ufuklarda,seni arýyor.




Bir gelsen,bir çalsan kapýmý diyorum.
O kapý açýlýr,yeter ki sen vurmasýný bil.
O kapýda seni bekleyen benim,
Yeter ki sen,o kapý da durmasýný bil...



Tuðal KÖSEMEN
08,10.2016
Sosyal Medyada Paylaşın: