Bu þiir noter huzurunda yazýlmýþtýr.
Noter kim mi?
Türkiye 1. Noteri; benim necip milletim...
Bizler yüreðimiz ellerimizde,
Güzellikler, sevgiler dillerimizde,
Yunus’umuzla, Mevlana’mýzla,
Her milleti sevmeye çalýþtýk, hainlik yapanlar hariç...
Hiç bir ýrka ayrým yapmadýðýmýz gibi,
Tanrý’dan baþkasýna da tapmadýk.
Yýllar yýlý ne badireler atlattýk,
Ne suçlamalara maruz kaldýk,
Hiç bir zaman mazlum rolü oynamadýk;
Biz gerçekten mazlumduk...
Kendimizi biliyorduk,
Hiç birisini kafaya takmadýk...
Bizi soykýrýmla itham edenler,
Siz önce aynaya bakýn,
Kendinizden baþkasýný göremezsiniz.
Mustafa Kemal’in tarih ile ilgili sözlerini okuyun,
Ne kadar ufkunuz açýlýr bilemezsiniz...
Ýþte Cezayir, iþte Afganistan,
Ýþte Endülüs, iþte Somali,
Saymaya kalksak bir bir,
Elleriniz titrer, sinirleriniz gerilir...
Karaya vuran balinalara isyan eder,
Dünyayý ayaða kaldýrýrsýnýz,
Ölen insan olunca,
Kýlýnýz kýpýrdamaz, ümitlerimizi soldurursunuz...
Vietnam, Çeçenistan, Bosna, Kosova,
Bunlarý ne biz unuttuk, ne de yüce Rabbim...
Daha sayayým mý?
Keþmir ile Karabað,
Ýþte böyle yüreklerde duygular birikti dað dað...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.