palazlý bakýþlarýyla tuttu
yerinde söz ekledi gökkuþaðýnýn renklerine
mimli bir aþký koyulaþacak
ve misli olmaksýzýn susacaktý sonra
ihtimal bu ya
saðýr bir gelincik kývamýnda
sert rüzgarlarý dinleyecek
azýlý sarmaþýklarýn yolunca
aðacaktý hatýralara
ne çok týrtýl kalmýþtý
kozasýnda beklerken aþký
meydaný boþ(luða) býrakmýþtý
konu mankeni ellerini
bu kez daha çok kullansýn diye
savurdu sevinçlerin çýðlýðýna
yoksa kimse anlamadan geçecekti neþesi
bahar izbesi bir yer edinmek için
kýstýrýlmýþ düðümlerini çözdü güzelliklerinden
manisi çok köy odalarýna sundu dilini
meyancýsý olduðu özlemlerin kederini
titrek ve üþür gecelere sarmalayýp
bir bohça gibi koltuðunda taþýmýþtý
artýk yýlgýnlýðý sermaye edinip
kös bir adam kýlýðýnda gezmeyecekti güneþi
beyaza büründü kalbini
uyandýrdý içindeki mahnisini
ve ayaklarýna en güçlü sesiyle emretti
yürü aþký saylayan ayaklarým yürü
anca varýrýsýn
þiir ülkesinin sabahýna