Rüzgarda Savrulan Tozdum Bu Gece
Kurtaramaz oldum selden gözleri
Yaðan yaðmurlara kýzdým bu gece
Öyle bir içtim ki tüm þiirleri
Mýsralar içinde sýzdým bu gece
Dertlerin acýsý vurunca dile
Yanýyor yüreðim sönmez nafile
Bükülüp eðrilen kýrýk tel ile
Aðlayarak çalan sazdým bu gece
Mutluluk pesinde gam ile yorgun
Gülmeyen gözlere kirpikler dargýn
Kalemim tükenmiþ bitkin ve argýn
Derdimi ummana yazdým bu gece
Bir fýrtýna koptu ruhumda birden
Uçtu hayallerim saklý düþlerden
Daðýldým kayboldum düþtüðüm yerden
Rüzgarda savrulan tozdum bu gece
Bu akþam ben böyle kederli yaslý
Dinlerken hüzünlü HÝCASKAR faslý
Dilimde cümleler acý ve paslý
Gönlüme geçmeyen sözdüm bu gece
Sormayýn ne halde ne ahvaldeyim
Sanki taþ kesilip donmuþ haldeyim
Ellerde dolaþan tahta saldayým
düþlerime mezar kazdým bu gece...
Gülseren MORKAN
07/10/2016
DOST KALEMLER
Sanma ki sürmelim boþladým seni
Ruhuma can diye eþledim seni
El ele göz göze düþledim seni
Hayal aleminde yüzdüm bu gece.Celil ÇINKIR
Deðerli kalem Celil Çýnkýr üstadýma sonsuz teþekkürler...
Oysa ben aþkýna sestim, avazdým
Hiç sana deðilde, kendime kýzdým
Yine yokluðundu þiirler yazdým
Sözcükleri bir bir dizdim bu gece.Aþýk LÜZUMSUZ
Deðerli Dost kalem Aþýk Lüzumsuz þairime sonsuz teþekkürler...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gülseren Morkan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.